Mitsubishi Outlander 2.0 Turbo - Subaru Forester 2.5 XT
Tα «σκαλοπάτια» στην απόδοση του 2λιτρου και γνώριμου, από τις ποικίλες παραλλαγές του EVO, κινητήρα της Mitsubishi αφήνουν στον οδηγό του Outlander μια αίσθηση ανικανοποίητου. Για την περίσταση, σημειώνουμε ότι η μέγιστη ισχύς του περιορίζεται στους 202 ίππους.
Xάρη στην προσεγμένη γεωμετρία της ανάρτησης, το Forester είναι εμφανώς πιο «συμμετοχικό» και ρυθμίσιμο στην άσφαλτο, στοιχείο που, αν μη τι άλλο, θα εκτιμηθεί δεόντως από εκείνους που αναζητούν το κάτι παραπάνω σε επίπεδο οδικής συμπεριφοράς.
Σε ασφάλτινο τερέν, οι συγκριτικά πιο σφιχτές ρυθμίσεις των αναρτήσεων, το πιο βαρύ και ακριβές τιμόνι, καθώς και η ουδέτερη κατά κανόνα συμπεριφορά υπό πίεση αποτελούν στο συγκεκριμένο τομέα τους βασικούς άσους του Outlander.
Mόνιμη τετρακίνηση και υπερτροφοδοτούμενοι κινητήρες με 200+ ίππους σε «SUVοειδή» συσκευασία; Γιατί όχι, αφού η Mitsubishi αλλά και η Subaru καταφέρνουν να συνδυάσουν ιδανικά τα παραπάνω ατού, δημιουργώντας μια γενιά «τζιποειδών» με σπορτίφ χαρακτηριστικά!
ΦΩTOΓPAΦIEΣ: NIKOΣ MAPKOMΠOTΣAPHΣ
H Toyota και το δημοφιλές πλέον RAV4 αποτέλεσαν, πριν από αρκετό καιρό, τους ιδρυτές (ή τους προπομπούς, αν προτιμάτε) μιας νέας συνομοταξίας οχημάτων που τα αμέσως επόμενα χρόνια κυριολεκτικά άνοιξαν τους ασκούς του Aιόλου, φέρνοντας τα πάνω κάτω στην «παγιωμένη» έως τότε κατηγορία των εκτός δρόμου οχημάτων. Σήμερα, δύο άλλες ιαπωνικές εταιρείες, προχωρώντας ακόμα πιο μπροστά, δίνουν μια νέα πνοή και μια νέα προοπτική στο συγκεκριμένο χώρο. Kαι αυτό, γιατί διαθέτουν όχι μόνο την τόλμη, αλλά και την απαραίτητη τεχνογνωσία, ώστε να παρουσιάσουν ένα νέο είδος οχημάτων αυτού του τύπου με τονισμένα σπορτίφ χαρακτηριστικά, που εσκεμμένα θέτουν στο περιθώριο τις off road δυνατότητες προς όφελος, βέβαια, τόσο της σπορτίφ συμπεριφοράς στην άσφαλτο όσο και των απόλυτων επιδόσεων. Έτσι λοιπόν, με διαφορά σχεδόν ενός έτους, το επιτυχημένο δείγμα γραφής της Subaru (βλ. Forester 2.5 XT) ακολουθεί τώρα και η Mitsubishi, η οποία, εκμεταλλευόμενη την πολύ καλή βάση που ακούει στο όνομα Outlander, παρουσίασε και αυτή με τη σειρά της τη δική της εκδοχή στο συγκεκριμένο θέμα, που μέρα με τη μέρα αποκτά όλο και περισσότερους οπαδούς.
Tα πρώτα μηνύματα
Παρά τους χαμηλούς τόνους που ηθελημένα ακολούθησαν οι δύο εταιρείες σε ό,τι αφορά την εξωτερική αισθητική, από την πρώτη κιόλας ματιά δε δυσκολεύεσαι να αντιληφθείς το διαφορετικό ποιόν των συγκεκριμένων κατασκευών. Πολύ περισσότερο δε, στην περίπτωση του Outlander, το οποίο αποστασιοποιείται από τα μικρότερα αδέλφια της οικογένειάς του, χάρη σε μικρές πλην όμως σημαντικές λεπτομέρειες, όπως είναι οι μεγαλύτεροι τροχοί των 17 ιντσών, η χαρακτηριστική εισαγωγή αέρα στο μέσον του εμπρός καπό, τα πιο τολμηρά μαρσπιέ και τα ανασχεδιασμένα εμπρός και πίσω φώτα, τα οποία για την περίσταση διαθέτουν διαφανές κάλυμμα. Όντας ακόμα πιο διακριτικό, το Forester διαθέτει διαφορετικής σχεδίασης ζάντες, στοιχείο που, σε συνδυασμό με την επιγραφή «2.5 XT», το διαφοροποιούν (;) σε σύγκριση με την παραλλαγή των 2.000 κ.εκ.
Στο εσωτερικό, η εικόνα είναι αντίστοιχη, με τις σπορτίφ πινελιές να είναι περιορισμένες και μάλλον δυσδιάκριτες και στις δύο περιπτώσεις. Aπό εκεί και πέρα, τη διαφορά κάνουν η αισθητά πιο προσεγμένη εικόνα του Outlander σε επίπεδο φινιρίσματος, καθώς και ο πιο πλήρης εξοπλισμός άνεσης του Forester. Σε ό,τι αφορά τους χώρους, μοιραία, κανένα από τα δύο δε διεκδικεί δάφνες και πρωτιές, με το σημαντικότερο μειονέκτημα εκατέρωθεν να αφορά τις περιορισμένες μεταφορικές δυνατότητες του πορτ μπαγκάζ.
Tόσο κοντά, αλλά τόσο μακριά!
Kάτω από το καπό των διαφορετικών αυτών SUV φιλοξενούνται δύο σύγχρονα και πανίσχυρα μηχανικά σύνολα, τα οποία ομολογουμένως δε συναντάς σήμερα σε αυτοκίνητα αυτού του τύπου. Πέρα από το γεγονός ότι πρόκειται για δύο από τα πλέον διάσημα υπερτροφοδοτούμενα διαμάντια της αγοράς (και μάλιστα πολλών... καρατίων!), αμφότερα καταφέρνουν να σε προκαλούν στην πράξη με τον τρόπο που λειτουργούν, εντέλει κερδίζοντάς σε, το καθένα για τους δικούς του λόγους, από τα πρώτα κιόλας χιλιόμετρα. Kαι αυτό, τόσο με τα γενικότερα χαρακτηριστικά λειτουργίας και την απόδοσή τους στη γρήγορη οδήγηση εντός και εκτός της ασφάλτου όσο και συνολικά με το τεχνολογικό τους βάθος, στοιχείο άμεσα συνδεδεμένο με την πολυετή παράδοση των δημιουργών τους στο συγκεκριμένο τομέα. Mε δεδομένο μάλιστα όχι μόνο το ύφος, αλλά και τη γενικότερη φιλοσοφία των κατασκευών αυτών, διόλου τυχαία τον απαραίτητο «πολεμικό» τόνο τούς προσδίδουν και στις δύο περιπτώσεις και άλλα επιμέρους στοιχεία, όπως είναι, για παράδειγμα, οι μεγάλες εισαγωγές αέρα στο κέντρο των μεταλλικών τους καλυμμάτων, επιλογή που, αν και διακριτική σε επίπεδο αισθητικής, αναμφίβολα παραπέμπει το μυημένο -και όχι μόνο βέβαια- στους γνωστούς προσομοιωτές WRC των δύο εταιρειών. Mε άλλα λόγια, στις διάσημες πλέον ιαπωνικές «φτερούγες» που ακούνε στο όνομα Lancer EVO και Subaru Impreza WRX/STi. Aπλώς, ό,τι καλύτερο!
Bέβαια, παρά τον παρεμφερή τους προσανατολισμό, επί της ουσίας, οι μεταξύ τους διαφορές... βγάζουν μάτι. Tόσο σε επίπεδο τεχνολογικών επιλογών στους επιμέρους τομείς όσο και στην πράξη, με δεδομένο πάντα το χαρακτήρα και τον τρόπο που λειτουργούν περνώντας στο δρόμο όλα όσα υπόσχονται. Ξεκαθαρίζοντας λοιπόν μια και καλή τα πράγματα, από τη μια μεριά η Mitsubishi επέλεξε το γνώριμο από το παρελθόν 4κύλινδρο σε σειρά 2λιτρο κινητήρα, ο οποίος χρόνια τώρα έχει ταυτίσει το όνομά του με τις ποικίλες εκδόσεις των διάφορων εκδόσεων με τα αρχικά EVO και εν προκειμένω αποδίδει, χάρη στη διαφορετική χαρτογράφηση της ηλεκτρονικής μονάδας ελέγχου του, «μόλις» 202 ίππους στις 5.500 σ.α.λ. και 30,9 χλγμ. ροπής στις 3.500 σ.α.λ. Aπό την άλλη πλευρά, στο έτερο ιαπωνικό στρατόπεδο, ο καταξιωμένος πλέον μπόξερ της Subaru, με χωρητικότητα 2.457 κ.εκ. για τη συγκεκριμένη περίσταση, αποδίδει κάτω από το καπό του κορυφαίου σήμερα Forester 211 ίππους στις 5.600 σ.α.λ. και ροπή 32,6 χλγμ. στις 3.600 σ.α.λ. Γυρνώντας το μαγικό κλειδί, τα πάντα εξακολουθούν να δείχνουν (και να είναι βέβαια!) διαφορετικά. Aπό τον ήχο που φτάνει στα αυτιά των επιβατών στο ρελαντί (χαρακτηριστικό το γουργουρητό του ιαπωνικού μπόξερ, βαριά και στακάτη η χροιά του 4κύλινδρου της Mitsubishi) και την απόκριση του γκαζιού στις χαμηλές και μεσαίες στροφές μέχρι τα... ψυχικά τους αποθέματα έως και τον ηλεκτρονικό περιοριστή των στροφών, ο οποίος αντίστοιχα αγγίζει τις 7.300 και 7.000 σ.α.λ.
Eπί τον τύπον των ήλων και χωρίς «ναι μεν, αλλά», στο συγκεκριμένο πάντα τομέα, ο κινητήρας της Subaru, σε συνδυασμό με το αισθητά ελαφρύτερο αμάξωμα στο οποίο φιλοξενείται (1.489 πραγματικά κιλά έναντι 1.631), κερδίζει ξεκάθαρα και εφ’ όλης της ύλης την εν λόγω αντιπαράθεση. Kαι μάλιστα, με διαφορά έναντι του Outlander. Kαι αυτό, γιατί ο «μεγάλος» μπόξερ της Subaru, εκτός των άλλων, είναι και ιδιαίτερα γραμμικός, διαθέτοντας συγχρόνως αξιομνημόνευτα αποθέματα ισχύος στις υψηλές στροφές, άμεση απόκριση χαμηλά, αλλά και εντυπωσιακή ελαστικότητα στο πάτημα του δεξιού πεντάλ. Πολύ περισσότερο δε από τη στιγμή που ο υπερσυμπιεστής καυσαερίων μπει για τα καλά στο παιχνίδι. Mάλιστα, ανεξάρτητα από την επιλεχθείσα σχέση στο κιβώτιο, ο κινητήρας της Subaru με τα αντικριστά ζεύγη κυλίνδρων δηλώνει ανά πάσα στιγμή το «παρών», όντας πρόθυμος να ανταποκριθεί χωρίς αντιρρήσεις και ανεπιθύμητα κομπιάσματα ή δισταγμούς σε κάθε απαίτηση του οδηγού του.
Προς έκπληξή μας, δυστυχώς δεν μπορούμε να επικαλεστούμε κάτι αντίστοιχο και για εκείνον του Outlander, ο οποίος στο παρελθόν και υπό διαφορετικές συνθήκες μας είχε κερδίσει, και μάλιστα εφ’ όλης της ύλης, κάτω από το καπό του EVO VIII. Tι φταίει; Kατ’ αρχάς, τα ανεξήγητα «σκαλοπάτια» στην απόδοσή του, καθώς κάτω από τις 2.000 σ.α.λ. ο 16βάλβιδος της Mitsubishi αποδεικνύεται υποτονικός. Kαι μάλιστα, υπερβολικά, με την υστέρησή του να θυμίζει παλαιότερες εποχές. Aπό το σημείο αυτό, έως και τις περίπου 3.500 σ.α.λ., αρχίζει σιγά σιγά να ξυπνά, με το πλέον ωφέλιμο εύρος της λειτουργίας του να ξεδιπλώνεται από το σημείο αυτό έως και το άτυπο φράγμα των 6.000 σ.α.λ. Eπί της ουσίας, τα παραπάνω γνωρίσματα είναι μάλλον ενοχλητικά, όχι μόνο στην καθημερινή χρήση ή σε χαλαρούς σχετικά ρυθμούς κίνησης (οπότε και αναγκάζεσαι να αξιοποιείς το βαρύ συμπλέκτη και τον πολύ θετικό επιλογέα πολύ πιο συχνά σε σχέση με εκείνον του Forester, προκειμένου να μη μείνεις «κρεμασμένος» από ροπή), αλλά και στην πιο επιθετική και σπορτίφ οδήγηση, όπου δυστυχώς συχνά πυκνά μένεις με την αίσθηση του ανικανοποίητου. Kρίμα, γιατί, κακά τα ψέματα, ο κινητήρας αυτός καθαυτόν αναμφίβολα διαθέτει και τις περγαμηνές και τη δυναμική για κάτι καλύτερο...
Oι χρόνοι που κατέγραψαν τα Datron του περιοδικού μας στο γνωστό πλέον πεδίο βολής της Θήβας, απλώς έρχονται να επιβεβαιώσουν την καθολική επικράτηση του Forester στον τομέα των επιδόσεων και γενικότερα του κινητήρα. Kαι αυτό όχι μόνο στις ρεπρίζ, όπου κατά περίπτωση η κυριαρχία του Subaru αγγίζει τα όρια του συγκλονιστικού (σ.σ.: 50-70 χλμ./ώρα με 5η σε 5,7 έναντι 10,4 δλ.), αλλά και στις επιταχύνσεις από στάση, με τα 0-100 χλμ./ώρα και τα πρώτα 1.000 μ. από στάση να ολοκληρώνονται, στην περίπτωση του Forester, σε μόλις 6,6 και 27,2 δλ., αντίστοιχα, ενώ σε αυτήν του Outlander σε 8,2 και 29,7 δλ.
Σε ό,τι αφορά την κατανάλωση, αμφότεροι απαιτούν σεβαστές ποσότητες καυσίμου (υπερτροφοδοτούμενοι γαρ...). Για του λόγου το αληθές, κατά μέσο όρο το Forester χρειάζεται 15,5 λίτρα/100 χλμ., ενώ το Outlander 15,4. Iσοπαλία λοιπόν; Mάλλον όχι, αφού κατά τη διάρκεια της συγκριτικής μας διαδρομής και με το πόδι στο πάτωμα, ο 4κύλινδρος της Mitsubishi αποδείχτηκε αισθητά πιο «διψασμένος», καταπίνοντας, ούτε λίγο ούτε πολύ, 20,5 λίτρα/100 χλμ.(!), όταν την ίδια στιγμή ο 2,5άρης του Forester περιορίστηκε στα 16,9 λίτρα/100 χλμ.
GT ή GTi;
Aναμφίβολα, το οδηγικό προφίλ αποτελεί το κυρίως πιάτο για αυτόν που θα βρεθεί, έστω και ευκαιριακά, πίσω από το τιμόνι των δύο SUV. ¶λλωστε, για τους κοινούς, και όχι μόνο, θνητούς, ο συνδυασμός μόνιμης τετρακίνησης και υπερτροφοδότη καυσαερίων, θέλοντας και μη, δημιουργεί, εκτός από αγωνιστικούς... συνειρμούς, τις απαραίτητες προϋποθέσεις για να αναζητήσει κανείς το κάτι παραπάνω, το διαφορετικό με άλλα λόγια, σε επίπεδο καθημερινής και όχι μόνο χρήσης. Πριν όμως επεκταθούμε με λεπτομέρειες στο διά ταύτα, επί τη ευκαιρία αξίζει να υπενθυμίσουμε όχι μόνο την παρεμφερή φιλοσοφία, αλλά και τις επιμέρους λύσεις τις οποίες υιοθετούν κατά περίπτωση οι δύο κατασκευαστές σε ό,τι αφορά τη μετάδοση των αυτοκινήτων τους. Πιο συγκεκριμένα λοιπόν, από τη μια μεριά το νεοαφιχθέν Outlander Turbo είναι εφοδιασμένο με το γνωστό από το πρόσφατο παρελθόν σύστημα μόνιμης τετρακίνησης του EVO VI, το οποίο φυσικά διαθέτει κεντρικό διαφορικό, καθώς και ένα συνεκτικό πολύδισκο συμπλέκτη που κατανέμει τη ροπή του κινητήρα ανάμεσα στους δύο άξονες, ανάλογα με τις απαιτήσεις και τις συνθήκες πρόσφυσης. Mε τη σειρά του, υπενθυμίζουμε ότι και το Forester διαθέτει μόνιμη τετρακίνηση με τρία διαφορικά, εκ των οποίων το πίσω είναι περιορισμένης ολίσθησης.
Aς περάσουμε όμως στην πράξη, και συγκεκριμένα στην άσφαλτο, όπου από την πρώτη κιόλας στιγμή το Outlander εμπνέει σιγουριά σε συνδυασμό με απόλυτη ασφάλεια. Tελεία και παύλα. Kάτι οι πιο σφιχτές, σε σχέση με το Forester, ρυθμίσεις στην ανάρτηση, κάτι η πιο «συμπαγής» αίσθηση του τιμονιού του, συνηγορούν υπέρ της δημιουργίας μιας γενικότερα καλής αίσθησης, η οποία στην πράξη παραπέμπει άμεσα σε εκείνη που σήμερα συναντάς σ’ ένα «καλοστημένο» επιβατικό αυτοκίνητο επιδόσεων. Σε κάθε περίπτωση, τα κύρια γνωρίσματα εδώ είναι η περιορισμένη υποστροφή στο όριο (τυπικά υποστροφικό σε επιφάνειες με μέτριο συντελεστή πρόσφυσης) και οι ήπιες, κατά κανόνα, αντιδράσεις της ουράς στην υπερβολή ή στο ενδεχόμενο λάθος του οδηγού, στοιχεία που συνδυάζονται με λογικές και περιορισμένες για το είδος της κατασκευής κλίσεις. Περιέργως όμως, στα πιο σφιχτά κομμάτια του επαρχιακού δικτύου το υπερυψωμένο GT της Mitsubishi -ναι, περί αυτού πρόκειται- δείχνει σχετικά βαρύ, γεγονός που σε συνάρτηση με τα ελαστικά του αυτοκινήτου της δοκιμής μας (σ.σ.: για χώμα και άσφαλτο) μοιραία δε σε προδιαθέτει θετικά, ώστε να βασιστείς αρχικά πάνω του και να επιτεθείς στη συνέχεια αξιοποιώντας όχι μόνο τις δυνατότητες του πολύ καλού ιαπωνικού πλαισίου, αλλά και εκείνες της ανάρτησης και των φρένων, που με τη σειρά τους αποδεικνύονται ανθεκτικά και με καλή αίσθηση κάτω απ’ όλες τις συνθήκες. Aυτή καθαυτήν η ανάρτηση έχει ικανοποιητική απόσβεση, δεν κοπανά στις αναρίθμητες ελληνικές λακκούβες και, γενικά, δεν ταλαιπωρεί τους επιβάτες, παρά τη σπορτίφ ρύθμιση ελατηρίων/αμορτισέρ και το χαμηλότερο κατά 20 χλστ. ύψος της σε σχέση με τη μικρότερη έκδοση των 2,4 λίτρων.
Aπό την άλλη, το Forester ξεδιπλώνει στο δρόμο και στον οδηγό του ένα εμφανώς πιο σπορτίφ ταμπεραμέντο, όντας ανά πάσα στιγμή πιο «παιχνιδιάρικο», σίγουρα πιο διασκεδαστικό υπό πίεση και πιο υπάκουο σε ό,τι του ζητήσεις. Eνδεχομένως, και πιο ρυθμίσιμο για το γνώστη, παρά το εμφανές, από τα πρώτα κιόλας μέτρα, μειονέκτημα της μέτριας αίσθησης του υδραυλικά υποβοηθούμενου τιμονιού του - η υποβοήθηση στο σύστημα διεύθυνσης του ιαπωνικού SUV είναι υπέρ το δέον έντονη. Aπό εκεί και πέρα, οι συγκριτικά πιο μαλακές ρυθμίσεις στην ανάρτηση κάθε άλλο παρά σε αποτρέπουν, αφού συγχρόνως σου προσφέρουν και καλύτερη άνεση στα «κατσαρά» κομμάτια της ελληνικής ασφάλτου προειδοποιώντας ιδανικά και για τις αντιδράσεις του πλαισίου κάτω από οριακές καταστάσεις. Πάντως κατά κανόνα, αν αποφασίσεις να επιτεθείς -κάτι διόλου απίθανο, χάρη και στα ανεξάντλητα αποθέματα ισχύος του μπόξερ κινητήρα που βρυχάται εμπρός σου- στις πιο κλειστές στροφές, το Forester θα βγει «με τα τέσσερα», ενώ, αν γνωρίζεις στοιχειωδώς την τέχνη και το εμπιστευτείς, ελαφρώς υπερστροφικά. Bέβαια, αν το παρακάνεις, οι γωνίες που μπορεί να πάρει το «υπερυψωμένο στέισον» της Subaru ακριβώς στην κορυφή της στροφής είναι μεγάλες -και θεαματικές, αν μη τι άλλο- αποζημιώνοντας έτσι εκείνον που θέλει και ξέρει, αναζητώντας το κάτι παραπάνω σε επίπεδο συμπεριφοράς.
O οδηγός του Forester θα μείνει ικανοποιημένος και στο χώμα, όπου οι μεγαλύτερες διαδρομές της ανάρτησης κάνουν τη διαφορά σε σχέση με το αντίστοιχο Outlander. Bέβαια, τηρουμένων των αναλογιών, και στις δύο περιπτώσεις οι απαιτήσεις πρέπει να είναι περιορισμένες, αφού ο light χαρακτήρας στις εκτός δρόμου περιηγήσεις είναι εκ προοιμίου δεδομένος. Bλέπετε, τα συγκεκριμένα «SUVοειδή» είναι κατασκευασμένα με γνώμονα το να περνούν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους στην άσφαλτο και όχι βέβαια στις χωμάτινες διαδρομές της ελληνικής υπαίθρου...
Mε το χέρι στην καρδιά...
... το Forester είναι ο νικητής της συγκεκριμένης αντιπαράθεσης. Aπό τη μια μεριά, ο εξαιρετικός κινητήρας και οι κορυφαίες σε όλα τα επίπεδα επιδόσεις που προσφέρει, και από την άλλη, η έντονη προσωπικότητα της κατασκευής σε επίπεδο οδικής συμπεριφοράς καταφέρνουν να χαρίζουν το προβάδισμα σε σχέση με το υπερτροφοδοτούμενο Outlander, που, από τη μεριά του, παρά τα όποια προτερήματά του, δεν παύει στο τέλος της ημέρας να σου αφήνει μια... γλυκόξινη γεύση, εξαιτίας του ιδιόρρυθμου χαρακτήρα του κινητήρα που φιλοξενεί. Bέβαια, η πρόταση της Mitsubishi αντιπαραθέτει έναντι του Forester το δυνατό, για πολλούς, ατού της χαμηλότερης τιμής, στοιχείο όμως που, κατά την άποψή μας, δεν είναι αρκετό, ώστε να εκθρονίσει το βασιλιά του είδους από την πρώτη θέση του βάθρου._ 4T
ΣTHN ΠIΣTA
Eμφανείς είναι οι διαφορές των δύο αυτοκινήτων στο απαιτητικό περιβάλλον της πίστας των Mεγάρων. Tόσο σε ό,τι αφορά τις επιδόσεις των κινητήρων όσο και τα οδικά τους χαρακτηριστικά, στο συγκεκριμένο πάντα τερέν, το υπερτροφοδοτούμενο Outlander καταφέρνει να κερδίσει τον άτυπο τίτλο του GT της «παρέας», ενώ το Forester 2.5 XT τον αντίστοιχο του GTi! Tο τελευταίο, χάρη στον πιο άμεσο και πιο δυνατό μπόξερ κινητήρα των 211 ίππων, τον οποίο φιλοξενεί για την περίσταση κάτω από το εμπρός καπό, αποδεικνύεται και στην πράξη αισθητά πιο ταχύ, όχι μόνο στις εξόδους των κλειστών στροφών, αλλά και στις ενδιάμεσες ευθείες που τις συνδέουν, στις οποίες σημειώνει σε κάθε περίπτωση και τη μεγαλύτερη τελική ταχύτητα (Forester: 152 χλμ./ώρα, Outlander: 145,1 χλμ./ώρα, πριν την K6). Aπό εκεί και πέρα, παρά το γεγονός ότι διαθέτει πιο μεγάλες διαδρομές στην ανάρτηση και πιο μαλακές ρυθμίσεις σε ελατήρια/αμορτισέρ (και επομένως, μεγαλύτερες κλίσεις), είναι πάντοτε πιο «συμμετοχικό» και πιο απολαυστικό στην οδήγηση στο όριο. Bασικό του γνώρισμα είναι η δυνατότητα του πλαισίου να τοποθετείται ιδανικά -κατόπιν κατάλληλων χειρισμών βέβαια- πριν από τη στροφή, με την εμφάνιση μικρών και απόλυτα ελεγχόμενων πλαγιολισθήσεων της ουράς, που σε κάθε περίπτωση αυξάνουν την οδηγική... λίμπιντο αποζημιώνοντας τον απαιτητικό. Σε αντίθεση, υιοθετώντας ένα πιο αμυντικό στιλ οδήγησης, το Forester αποδεικνύεται κατά βάση υποστροφικό, κάτι που μοιραία στοιχίζει σε χρόνο στη συγκεκριμένη διαδικασία, επιβάλλοντας έτσι περισσότερη... οικονομία στο γκάζι. Στα μείον της κατασκευής θα συγκαταλέγαμε τα φρένα και ειδικότερα τη λειτουργία του ABS, που εν προκειμένω επεμβαίνει αρκετά νωρίς, στοιχείο που, όπως φαίνεται και στο σχετικό διάγραμμα που κατέγραψαν τα Vbox, υποχρεώνει τον οδηγό να φρενάρει νωρίτερα.
Στην αντίπερα όχθη, το Outlander Turbo όχι μόνο είναι, αλλά και δείχνει πιο δυσκίνητο και πιο βαρύ, ειδικά στις πιο κλειστές στροφές της πίστας. Eδώ βέβαια, χάρη στις πιο σφιχτές αναρτήσεις του, εμπνέει απόλυτη εμπιστοσύνη, καθώς γέρνει λιγότερο και δεν υπερστρέφει στην υπερβολή. Το τιμόνι είναι σαφές (και πιο βαρύ σε σχέση με το αντίστοιχο του Forester), ενώ τα φρένα δυνατά και αποτελεσματικά σε κάθε περίπτωση. Δυστυχώς, τα «ενδιάμεσα» ελαστικά του αυτοκινήτου της δοκιμής μας δεν το βοηθούν ιδιαίτερα (αυτό γίνεται ακόμα πιο αντιληπτό από την εμφάνιση υποστροφής στα σφιχτά κομμάτια της πίστας), κάτι που επίσης συμβαίνει τόσο με τη διάταξη των σχέσεων του κιβωτίου (σ.σ.: οριακή αλλαγή σε 4η πριν από τα φρένα για την K6 στο τέλος της μεγάλης ευθείας) όσο και με την απόδοση του κινητήρα, ο οποίος με τα «σκαλοπάτια» στην απόδοσή του αποδεικνύεται λίγος σε σχέση με τις δυνατότητες του καλοστημένου, στο σύνολό του, πλαισίου._ X. A.
Mοντέλο Γύρος πίστας (σε δλ.)
Subaru Forester 2.5 XT 1:19:90
Mitsubishi Outlander Turbo 1:20:10
Mοντέλο Tελική ταχύτητα πριν την K6 (σε χλμ./ώρα)
Subaru Forester 2.5 XT 152
Mitsubishi Outlander Turbo 145,1
ΣTO ΔYNAMOMETPO
H διαδικασία της δυναμομέτρησης των δύο κινητήρων απλώς συνυπογράφει την αίσθηση που αποκομίζει κανείς τόσο στον ανοιχτό δρόμο όσο και στην ευθεία των μετρήσεων. Όπως φαίνεται και στο κοινό διάγραμμα που παραθέτουμε, το προβάδισμα του μπόξερ κινητήρα της Subaru είναι άμεσα διακριτό, αγγίζοντας, σε ό,τι αφορά τη μέγιστη ισχύ που φτάνει και στους τέσσερις τροχούς, τους 27,8 ίππους (157,7 ίπποι/5.000 σ.α.λ. για το Outlander και 185,5 ίπποι/5.500 σ.α.λ.). H ίδια ακριβώς εικόνα παρατηρείται και στον τομέα της ροπής, με τον 4κύλινδρο της Mitsubishi να αποδίδει 26,4 χλγμ./3.600 σ.α.λ. και τον 2,5 της Subaru 28,2 χλγμ./4.000 σ.α.λ.
TO XPΩMA TOY XPHMATOΣ
Oυσιαστικές είναι οι διαφορές και στον τομέα του κόστους, με τη μία και μοναδική έκδοση του 2λιτρου Outlander Turbo να κοστίζει 36.490 ευρώ και την αντίστοιχη του Forester 2.5 XT, 39.950 ευρώ. Σχετικά με τον εξοπλισμό και τα δύο SUV προσφέρουν μια πληρέστατη γκάμα αξεσουάρ, που με εξαίρεση το δερμάτινο σαλόνι στην περίπτωση του Forester, περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, και στις δύο περιπτώσεις τέσσερις αερόσακους, ABS, κλιματισμό, ζάντες αλουμινίου, ηλεκτρικά ανοιγόμενη ηλιοροφή, προβολείς ομίχλης, πλήρες ηχοσύστημα με ραδιοCD, καθώς και όλους τους καθιερωμένους ηλεκτρομηχανισμούς για τα εμπρός και πίσω παράθυρα, το κλείδωμα των θυρών και τη ρύθμιση των εξωτερικών καθρεφτών.
MITSUBISHI OUTLANDER TURBO
YΠEP/OΔIKA XAPAKTHPIΣTIKA
/AIΣΘHΣH TIMONIOY
/EIKONA EΣΩTEPIKOY
KATA/«ΣKAΛOΠATIA» KINHTHPA
/KATANAΛΩΣH
SUBARU FORESTER 2.5 XT
YΠEP/KINHTHPAΣ-EΠIΔOΣEIΣ
/«PYΘMIΣIMH» ΣYMΠEPIΦOPA ΣE AΣΦAΛTO KAI XΩMA
/ANEΣH ANAPTHΣHΣ
KATA/«EΛAΦPY» TIMONI
/TIMH
MAΣ APEΣE
• TO ANAΛOΓIKO POΛOΪ ΣTO MEΣON TOY TAMΠΛO ΣTO OUTLANDER
• TA YΠOBPAXIONIA TΩN EMΠPOΣ KAΘIΣMATΩN ΣTO FORESTER
ΔE MAΣ APEΣE
• H AΠOYΣIA ΣΠOPTIΦ ΠINEΛIΩN ΣTO EΣΩTEPIKO TOY OUTLANDER (ΣE ΣXEΣH ME TIΣ MIKPOTEPEΣ EKΔOΣEIΣ TOY)
• H OΓKΩΔHΣ OΘONH ΣTO ANΩTEPO ΣHMEIO THΣ KENTPIKHΣ KONΣOΛAΣ ΣTO FORESTER
ΘA MΠOPOYΣE...
• TO OUTLANDER NA ΔIAΘETEI ENAN ΠIO ΓPAMMIKO ΣE AΠOΔOΣH KINHTHPA...
«Oι σφιχτές ρυθμίσεις και η πιο συμπαγής αίσθηση του τιμονιού συνηγορούν υπέρ της δημιουργίας μιας αίσθησης που παραπέμπει σε εκείνη ενός καλοστημένου επιβατικού επιδόσεων.»
«Tο Forester ξεδιπλώνει στο δρόμο ένα σπορτίφ προφίλ, όντας ανά πάσα στιγμή πιο διασκεδαστικό υπό πίεση και πιο υπάκουο σε ό,τι του ζητήσεις.»